Το αεροδρόμιο της Νάξου από τα 4,500 πόδια κατά την επιστροφή από την Αστυπάλαια και σε πορεία για Μέγαρα.
Πτήση: #31
Ημερομηνία: 27/02/2014
Αφετηρία: LGMG (Μέγαρα)
Πορεία: EGN – POROS – AG. GEORGIOS – S. KYTHNOS – VARIX – LGNX – S. NAXOS – W. AMORGOS – LGPL – W. AMORGOS – S.NAXOS – VARIX – S. KYTHNOS – AG. GEORGIOS – POROS – EGN
Προορισμός: LGMG (Μέγαρα)
Ύψος πτήσης: 1500′ – 5500′
Αεροσκάφος: SX-ARD
O μαθητής, μέχρι να φτάσει τις 75 ώρες, πρέπει να έχει βάλει ένα μικρό και ένα μεγάλο “τριγωνικό”. Αν κ μπορεί να το έχω εξηγήσει και παλαιότερα, το “τριγωνικό” είναι μία πτήση όπου περιλαμβάνει προσγείωση σε 2 αεροδρόμια πέραν του αεροδρομίου βάσης του μαθητή και επιστροφή σε αυτό. Το μικρό τριγωνικό απαιτεί μία απόσταση πάνω από 150 ναυτικά μίλια και το μεγάλο πάνω από 300. Η σημερινή πτήση λοιπόν περιλάμβανε την πορεία μέσω της ΤΜΑ Αθηνών ώς τη Νάξο (LGNX) για ένα touch and go και στη συνέχεια μέσω της Νότιας Νάξου και Δυτικής Αμοργού, προσέγγιση στο αεροδρόμιο της Αστυπάλαιας (LGPL) για ένα touch and go και την επιστροφή μέσω των ίδιων σημείων.
Ο μαθητής θα συναντούσε ξανά τον Γ.Π. όπου θα ήταν ο εκπαιδευτής που θα πετούσε μαζί του. Η προετοιμασία της πτήσης ηταν καλή. Ο καιρός όμως αν και είχε άπνιες σε όλο το κομμάτι της Ελλάδας που θα πετούσαν σήμερα, δεν έδειχνε να είχε καλές ορατότητες. Είχαν ήδη συναντηθεί νωρίτερα από τις 9.00 που άνοιξε το αεροδρόμιο των Μεγάρων. Λίγα λεπτά μετά τις 09.00 είχαν απογειωθεί.
Μέχρι την έξοδο από την ΤΜΑ ο μαθητής και ο Γ.Π. έκαναν ένα μικρό debriefing των πτήσεων που έκανε ο μαθητής με άλλους εκπαιδευτές και μετά συζήτησαν λίγο τις όχι καλές προσγειώσεις σε Μύκονο και Πάρο. Ο Γ.Π. τον καθησύχασε τονίζοντάς του ότι δεν είναι και τα πιο εύκολα αεροδρόμια αυτά και πως μόνο με την συχνή επανάληψη και την προσπάθεια μπορεί να δει βελτίωση. Επίσης ο μαθητής του μετέφερε το σχόλιο του Ν.Κ. “βλέπω ότι τραβάς και σου λέω και άλλα” και ο Γ.Π. του είπε ότι αυτό ακριβώς γίνεται.
Είχαν ήδη φτάσει κοντά στη Νάξο. Στη Νάξο βρίσκονταν ήδη η πτήση της Ολυμπιακής και έτσι θα έκαναν μόνο ένα touch and go. Όχι μόνο λόγο της “κίνησης” αλλά και λόγω του περιορισμένου χρόνου. Οι επικοινωνίες του μαθητή εκτός TMA δεν ήταν και τόσο καλές, αλλά πάραυτα είχαν φτάσει στο αριστερό βασικό του 36. Το touch and go του μαθητή ενώ κράτησε καλά την ταχύτητα, έφερε το SX-ARD να πατήσει σχεδόν με τα 3 σκέλη αυτόχρονα. Ίσως να είμαι υπερβολικός, αλλά οι καλές προσγειώσεις πρέπει να είναι καλές χωρίς εκπτώσεις. Ήδη είχαν κάνει rotate και ετοιμάζονταν για να αφήσουν με αριστερή στροφή τη περιοχή, να κατευθυνθούν νοτιότερα ανεβένοντας στα 5,500 πόδια.
Ο καιρός και ο άνεμος είχαν κάνει αισθητή τη παρουσία τους. Στη νάξο είχαν 9 κόμβους πάνω στον διάδρομο και ελαφρώς αριστερά. Τα συννεφα ήταν μεγαλύτερα και το ARD έπαιζε κυνηγητό με αυτά. Πέρασαν απέναντυ από τη Νάξο, πάνω από την Ηρακλειά και τα Κουφονήσια και πλέον είχαν εν όψει την Αμοργό, την οποία θα την περνούσαν από το δυτικό της άκρο. Κάπου εκεί, τους ζητήθηκε να επικοινωνήσουν με την Αστυπάλαια. Ένα μικρό μπλέξιμο με τη συχνότητα έριξαν τη ψυχολογία του μαθητή, αλλά ήξερε ότι αν κάνει καλή προσγείωση, θα ανεβεί πολύ ψυχολογικά.
Συμτωματικά και στην Αστυπάλαια υπήρχε μία πτήση της Ολυμπιακής που εκείνη τη στιγμή αναχωρούσε. Δώσανε το απαραίτητο report για να γνωρίζει και η Ολυμπιακή τη θέση τους, και αφού το πλήρωμα τους ευχήθηκε καλή προσγείωση, άφηνε τα 5,500 για τον Βενιζέλο. Με το άδειασμα της περιοχής από κίνηση, ο μαθητής ξεκίνησε την κάθοδο για το ύψος κυκλοφορίας (1300 πόδια) και με σκοπό το τελικό πάτημα στον διάδρομο 33 που βρίσκονταν σε ύψος περίπου 240 ποδιών. Ο άνεμος είχε κάνει την εμφάνισή του και είχε ένταση 15 με 17 κόμβους από 350 μοίρες. Ένα ελαφρύ crosswind που δεν θα δημιουργούσε πρόβλημα στον μαθητή στην τελική προσέγγιση.
Κράτησε το ύψος του, με τα PAPI lights να κοκκινίζουν λίγο και μετά να επανέρχονται, έμεινε στην κεντρική γραμμή του διαδρόμου και οριζοντίωσε σε καλό σημείο. Πάτησαν, έδωσε κινητήρα και έφυγαν. Το χειρότερο κομμάτι ίσως να ήταν απλά η απώλεια της Centerline του διαδρόμου αλλά οχι και πάρα πολύ. Δεν επιχείρησαν δεύτερη φορά προσγείωση, ευχαρίστησαν την Αστυπάλαια και ανέβηκαν για τα 4,500 πόδια και με βόρεια πορεία για να επιστρέψουν στα Μέγαρα από τα ίδια σημεία.
Πλέον, η πορεία του αεροσκάφους είχε τον ήλιο από την αντίθετη πλευρά. Αυτό έκανε να διαφοροποιούνται οι οπτικές γωνίες των αντικειμένων αλλά και των επίγειων σημείων. Επίσης η ύπαρξη αρκετών νεφών σε χαμηλά ύψη, είχε σαν αποτέλεσμα ειδικά μετά την είσοδό τους στην ΤΜΑ, οι ορατότητες να μειώνονται ακόμα πιο δραστικά. Ειδικά στα “leg” VARIX – Νότιας Κύθνου, αλλά και Ν. Κύθνου – Αγ. Γεώργιος χρειάστηκε να βασιστούν αποκλειστικά στα όργανα και στην πορεία της πυξίδας μέχρι να βρούν το επιθυμητό σημείο. Η συνέχεια (Αγ. Γεώργιος – Πόρος) ήταν λίγο καλύτερη και μετά πλέον όλα είχαν καθαρίσει.
Εν όψει και σε επαφή με τα Μέγαρα, ο μαθητής πλέον ετοίμαζε το α/φος για προσγείωση στον 26L. Μπήκαν στην τελική, με καλές ταχύτητες και ευγραμμισμένοι στην centerline. Η προσγείωση δεν ήταν καλύτερη από αυτήν της Αστυπάλαιας ή / και της Νάξου αλλά ήταν μακράν καλύτερη και άφηνε πίσω τις προσγειώσεις σε Πάρο και Μύκονο. Ήταν η δεύτερη άνω των 4 ωρών πτήση του μαθητή και μάλιστα μέσα στην ίδια βδομάδα. Ηταν εμφανώς κουρασμένος αλλά και ικανοποιημένος από τις πτήσεις της εβδομάδας αυτής.
Με τον καιρό να μη βοηθάει την εκτέλεση μίας ακόμα πτήσης (Σάββατο 01/03), το μεγάλο Τριγωνικό ήταν η τελευταία πτήση για ένα αεροπορικό τετράμηνο όπου ο μαθητής έκανε 30 πτήσεις σε 56 ώρες κυρίως τα πρωινά των καθημερινών και στη συνέχεια πήγαινε για δουλειά. Η επόμενη πτήση όπως όλα δείχνουν, θα γίνει με στολή (sic) και θα γίνει σε μέρα που θα έχει ρεπό. Το επόμενο 9μηνο είναι για τον μαθητή ένας ακόμα πιο δύσβατος δρόμος για την απόκτηση του επαγγελματικού διπλώματος χειριστή. Για ένα 9μηνο, ο μαθητής θα έχει ελάχιστα περιθώρια ξεκούρασης (λένε), πολύ διάβασμα (επίσης λένε), και απαιτήσεις που θα μειώσουν στο ελάχιστο την υπόλοιπη ζωή και ασχολίες του. Σε όλα τα παραπάνω θα προστεθεί και ένα καθημερινό groundschool. Ένα νορμάλ εβδομαδιαίο πρόγραμμα για τον μαθητή, πλέον θα περιλαμβάνει 8 ώρες δουλειά, 1 ώρα οδήγηση, 3-4 ώρες μάθημα, 1 ώρα οδήγηση και επιστροφή στο σπίτι. Αν αφαιρεθεί και η ώρα του ύπνου, τότε ο χρόνος για όλα τα υπόλοιπα απορώ αν υπάρχει κάν. Για να δούμε…
