Ώρες πτήσης: 82
Πτήση: #37
Ημερομηνία: 12/10/2014
Αφετηρία: LGMG (Μέγαρα)
Πορεία: DAPORI – DAVRO – NAYPLIO – ASTOV – TRL – MEGA – MELI – LGKL (Καλαμάτα) – MELI – MEGA – TRL – ASTOV – NAYPLIO – DAVRO – DAPORI
Προορισμός: LGMG (Μέγαρα)
Ύψος πτήσης: 5000′
Αεροσκάφος: SX-ARD
Η μέρα για την πτήση solo σε ένα αεροδρόμιο είχε έρθει! Μόλις μία εβδομάδα μετά τη πτήση σε σχηματισμό στα Κύθηρα (βλ. #044 – Fly in στα Κύθηρα), ο μαθητής βρίσκονταν στο δρόμο με προορισμό το αεροδρόμιο των Μεγάρων. Είχε περάσει μία εξαντλητική εβδομάδα που ο συνδυασμός του groundschool με τη δουλειά του είχαν αφήσει μόνο δύο μέρες για ξεκούραση και τις μέρες αυτές διάλεξε να τις περάσει τη μία διαβάζοντας και την άλλη πετώντας. Από το προηγούμενο βράδυ είχε ετοιμάσει τη πορεία για τον προορισμό, ο οποίος, μετά από τον αποκλεισμό της Σκιάθου λόγω ωραριου λειτουργίας, ήταν η Σύρος όπου ο μαθητής είχε πάει άλλες 2 φορές. Στη πρώτη του ναυτιλία που περιελάμβανε προσγείωση σε άλλο αεροδρόμιο (βλ. #025 – Προσγείωση σε “ξένο” αεροδρόμιο) και στο μικρό “τριγωνικό” (βλ. #030 – Σύρος – Νάξος – Μέγαρα). Αν και είχαν περάσει περίπου 10 μήνες, η περιοχή του ήταν πολύ γνωστή και η διαδρομή επίσης.
Ο μαθητής είχε φτάσει στο αεροδρόμιο σχεδόν μία ώρα πριν τις 9.00 όπου και άνοιγε. Είχε χρόνο να κάνει την προ πτήσεως επιθεώρηση με την ησυχία του και να σκεφτεί την πτήση. Λίγο μετά ετοίμασε το σχέδιο πτήσης και όλα τα απαραίτητα χαρτιά μέχρι να έρθει ο Γ.Π. με τον οποίο είχαν κανονίσει να πετάξει solo. Οι χτεσινες προβλέψεις για τον καιρό, έδιναν άνεμο αλλά όχι σε ανησυχητικά επίπεδα για μία solo πτήση. Όταν τσέκαραν ξανά τον άνεμο με τον Γ.Π. πλέον υπήρχε και μία πρόβλεψη για ριπαίο άνεμο 20 κόμβων στο 1080μ. διαδρόμου αεροδρόμιο. Αυτό ανησύχησε τον Γ.Π. όπου ζήτησε να δει τι άλλα εναλλακτικά υπάρχουν. Η λύσεις της Νάξου (κλειστό), Πάρου (710μ. διάδρομος), Μυκόνου (δεν δέχεται εκπαιδευτικές πτήσεις λόγω κίνησης) απορρίφθηκαν. Ο Γ.Π. πρότεινε να έρθει on board χωρίς ακουστικά ή ότι άλλο απλά σαν επιβάτης μα ο μαθητής ήθελε πολύ να κάνει μία solo ναυτιλία και μάλιστα με touch and go σε άλλο αεροδρόμιο, οπότε προσπάθησε να σκεφτεί περισσότερα εναλλακτικά. Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος να περάσει ο μαθητής σκέφτηκε ότι εκείνη την ώρα, ένας ακόμα μαθητής θα πήγαινε με εκπαιδευτή στη Καλαμάτα. Ο Η.Ζ. μαζί με τον Θ.Δ. βρίσκονταν στο διπλανό briefing room και ετοίμαζαν τη πτήση τους.
Ό Γ.Π. δέχτηκε χωρίς δισταγμό την πρόταση του μαθητή για Καλαμάτα. Μπορεί να μην είχαν πάει μαζί ξανά, αλλά μία από τις τελευταίες του πτήσεις είχε αν προορισμό τη Καλαμάτα και μάλιστα με τον Θ.Δ. που ήταν δίπλα (#043 – Καλαμάτα). Η χαρά του μαθητή ήταν τόσο μεγάλη, όπου μόλις σε 20′ είχε ετοιμάσει νέο σχέδιο και δηλωτικό πτήσης, είχε βρεί και είχε καταγράψει όλες τις πορείς, ραδιοβοηθήματα και συχνότητες και είχε καταθέσει το σχέδιο στο γραφείο της ΥΠΑ. Το σενάριο προέβλεπε τον μαθητη να κάνει 2 touch and go με τον Γ.Π. μαζί στα Μέγαρα και μετά να τον αφήσει για να συνεχίσει στη Καλαμάτα μόνος του. Ο μαθητής στο πρώτο touch and go “έσπρωξε” λίγο τη μούρη προς τα κάτω, αν και safe ο Γ.Π. αποφάσισε να κάτσει για για ένα τρίτο παρόλο που το δεύτερο το έκανε καλό. Εξ ίσου καλό ήταν και το τρίτο και έτσι, μετά από αυτό σταμάτησαν για Intermetiate και ο Γ.Π. κατέβηκε. Πριν κατέβει, είχε φροντίσει να περάσει στο ενσωματωμένο GPS του SX-ARD το σχέδιο πτήσης για τη Καλαμάτα ώστε να βοηθηθεί ο μαθητης και κυρίως να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να χαθεί. Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησαν όλα.
Έφυγε από το apron και μπήκε στον τροχόδρομο E (Echo) όπου και παρέμεινε για να κάνει το Run-up και το Before Takeoff checklist. Για να είναι σίγουρος ότι δεν θα ξεχάσει τίποτα, έκανε και το Line-up checklist και ήταν πλέον έτοιμος για να λάβει το clearance για να μπεί στον διάδρομο και να αναχωρήσει. Λίγα δευτερόλεπτα μετά, βρίσκονταν rolling στον διάδρομο 26L και έχοντας πιάσει την απαραίτητη ταχύτητα, το SX-ARD ξεκολούσε από τον διάδρομο των Μεγάρων. Η διαδρομή περιελάμβανε τα σημεία DAPORI (κάτι νησάκια 10 ναυτικά μίλια νοτιοδυτικά των Μεγάρων) – DAVRO (Επίδαυρος) – ΝΑΥΠΛΙΟ – ASTOV (ένα σημείο νοτιοδυτικότερα του Ναυπλίου όπου είναι και σημείο εισόδου/εξόδου της τερματικής περιοχής Αθηνών) – ΤΡΙΠΟΛΗ – ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ – ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ – ΚΑΛΑΜΑΤΑ. Η διαδρομή θα διαρκούσε περίπου 1 ώρα και 20 λεπτά και άλλο τόσο και η επιστροφή και ο μαθητής θα πετουσε σε ύψος από 2000 έως και 5000 πόδια. Αν και είχε σχεδιάσει κάποια σκέλη για τα 6000, λόγω της αλλαγής της πυκνότητας του αέρα, θα έπρεπε να κάνει κάποιες διαδικασίες που δεν επιτρέπονταν για μαθητευόμενο και έτσι παρέμεινε στο “ασφαλές” των 5000 ποδιών.
Είχε αφήσει την περιοχή ελέγχου των Μεγάρων και βρίσκονταν πλέον σε επικοινωνία με την TMA Αθηνών. Η TMA ήταν το δεύτερο service ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας που θα εξυπηρετούσε τον μαθητή. Πέραν των Μεγάρων και της ΤΜΑ, ο μαθητής θα έπρεπε να συνεργαστεί, να αναφέρει και να ενημερωθεί και από τα Αθήνα Information (FIC, Flight Information Center) όπου ο τομέας ευθύνης του είναι τα σημεία που δεν καλύπτει κάποιος άλλος σταθμός, το αεροδρόμιο της Τρίπολης για ένα μικρό κομμάτι μεταξί του ASTOV και της Μεγαλόπολης και τέλος η Προσέγγιση της Καλαμάτας. Πριν καλά καλά το καταλάβει, ο μαθητής βρίσκονταν στο σημείο που θα άφηνε την ΤΜΑ Αθηνών. Δεν είχε προλάβει να χαζέψει για πολλή ώρα τη θέα καθώς από όπου περνούσε φρόντιζε να “αγοράζει οικόπεδα” για …ευνόητους λόγους και πάντοτε προληπτικά (βλ. #023 – Emergency Landing).
Δεν συνάντησε καθόλου κίνηση στην περιοχή και έχοντας αφήσει το FIC και την Τρίπολη, είχε εν όψει τις καμινάδες από τα εργοστάσια της Μεγαλόπολης. Έκανε και την τελευταία αλλαγή συχνότητας και κατευθύνθηκε στον Μελιγαλά, αφήνοντας τα 5000 για τα 3500. Εκεί η προσέγγιση της Καλαμάτας ζήτησε παραμονή στον Μελιγαλά και κάθοδο αρχικά για τια 2000 πόδια καθώς υπήρχε κίνηση από airliners στο αεροδρόμιο. Ο μαθητής ακολούθησε τις οδηγίες, λαμνβάνοντας και όλα τα απαραίτητα μέτρα για αποφυγή παγοποίησης στην εισαγωγή της μηχανής και άρχισε τους κύκλους πάνω από τον Μελιγαλά. Κάτι αντίστοιχο είχε κάνει και όταν είχε ξαναέρθει στη Καλαμάτα με τον Θ.Δ. οπότε ήταν σχετικά προετοιμασμένος για αυτό. Έτσι, αφού είχε ρυθμίσει το αεροπλάνο έτσι όπως ήθελε για να κρατήσει τα 2000, ασχολήθηκε με το GPS για να μπορέσει να περάσει και το σχέδιο της επιστροφής για ασφάλεια. Το hold η αλήθεια είναι ότι βοήθησε γιατί έτσι βρήκε χρόνο να “το ψάξει” λίγο και εν τέλει βρήκε τρόπο να κάνει την αναστροφή που του είχε δείξει ο Γ.Π. λίγο πριν κατέβει στα Μέγαρα.
Έχοντας κάνει όλες τις επικοινωνίες με τη Καλαμάτα στα αγγλικά λόγω και των υπολοίπων κυκλοφοριών, εν τέλει μετά από περίπου 10 στροφές πάνω από τον Μελιγαλά και ένα αξιοσημείωτο 15λεπτο, του δόθηκε η άδεια να προσεγγίσει το αεροδρόμιο και του εγκρίθηκε το αίτημα και για δεύτερο touch and go. Το μόνο που θυμάται ο μαθητής λιγότερο από αυτή τη πτήση ειναι οι προσγειώσεις. Φυσικά και δεν ήταν κακές αλλά έχει κάνει και καλύτερες. Ήταν υπέρ το δέον safe και πλέον ευχαριστώντας την Καλαμάτα, ανέβαινε για τα 3500 και λίγο πιο μετά τα 5000 πόδια για να γυρίσει τα Μέγαρα.
Στο δρόμο της επιστροφής, ο μαθητής συνέχιζε να μη νοιώθει κούραση και ώντας πιο χαλαρός μπόρεσε να απολαύσει λίγο και τη διαδρομή. Είχε σωστές επικοινωνίες και έχοντας δώσει και εκτιμώμενους χρόνους σε ASTOV και Μέγαρα ασχολήθηκε και με τη θέα που αποκαλύπτονταν δίπλα του. Είχε φτάσει λίγα ναυτικά πριν το Ναύπλιο και δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να φωτογραφίσει τη θέα της πόλης από τα 5000 πόδια. Μετά το Ναύπλιο έπρεπε να περιοριστεί στα 4500 και όταν φτάσει την Επίδαυτο να κατεβεί περεταίρω στα 2500. Ο μαθητής αποφάσισε να ξεκινήσει μία ήπια κάθοδο για να πιάσει στην Επίδαυρο τα 2,500 αφού έχοντας λάβει υπ’ οψην τη μη ύπαρξη άλλης κυκλοφορίας στη περιοχή. Αυτό που δεν έλαβε υπ’ όψην ήταν ο σχετικά ισχυρός άνεμος που έπνεε στο ορεινό κομμάτι του νομού Αργολίδας, είχε σαν αποτέλεσμα το SX-ARD να ταράζεται αρκετά βίαια και έτσι ο μαθητής ανέφερε στην ΤΜΑ ότι θα κρατούσε τα 4500 λόγω αναταράξεων μέχρι την Επίδαυρο.
Οι άνεμοι στροβιλισμού είχαν εξαφανιστεί λίγο μετά την Επίδαυρο και ο μαθητής κατέβασε το SX-ARD στα 2000 και εν όψει του σημείου DAPORI κατευθύνονταν σε αυτό. Σχεδόν από το Ναύπλιο, ο μαθητής στον δεύτερο ασύρματο είχε βάλει τα Μέγαρα για να ακούει τον άνεμο, καθώς ο Γ.Π. τον είχε προϊδεάσει για τυχόν ισχυρό Νοτιά την ώρα της επιστροφής αλλά και για να έχει μία ιδέα στην κυκλοφορία του αεροδρομίου. Μέχρι να φτάσει στο DAPORI, ο μαθητής είχε ακούσει 3 ή 4 διαφορετικές μετρήσεις από τον Πύργο στα προσγειούμενα ή απογειούμενα αεροσκάφη. Οι πορείες ήταν από 200 έως 240 μοίρες με ένταση από 10 έως 15 κόμβους. Κάθε πράγμα στον καιρό του όμως. Προτεραιότητα είχε η αλλαγή συχνότητας με τα Μέγαρα και η ένταξη στον κύκλο κυκλοφορίας.
Μετά την αλλαγή συχνότητας το SX-ARD ήταν Νο.2 για την προσέγγιση στον διάδρομο 26L. Πιο συγκεκριμένα, είχε οδηγία για κάθοδο στα 1500 πόδια και μία κλήση 4 ναυτικά νότιοδυτικά. Επίσης βρίσκονταν ένα υπερελαφρύ αεροσκάφος που έκανε touch and go στον κύκλο και άλλο ένα λίγο πιο ανατολικά από τον μαθητή στο ύψος της Αίγινας με πορεία και αυτό για τον σταθμό. Έχοντας συγκλίνει στα Μέγαρα και οι 3 προαναφερθήσες κυκλοφορίες, εν τέλει ο μαθητής “έπεσε” στο Νο.3 για την προσέγγιση, αφού δίνοντας αναφορά στον πύργο, για να εξασφαλίσει την ασφάλεια της πτήσης προτίμισε να μπεί από την αρχή του υπηνέμου τους 26L. Έτσι πέραν της αύξησης της ασφάλειας, κατάφερε να έχει και τις 2 προπορευόμενες κυκλοφορίες εν όψει.
Με ένα μάθημα που πήρε από την πρώτη κιόλας solo πτήση (#022- Solo Flight!), έδωσε τον απαραίτητο χρόνο και χώρο στα προπορευόμενα, έχοντάς τα πάντα εν όψει για να μην χρειαστεί κάποιο go around λόγω αεροσκάφους που θα παρέμενε στον διάδρομο. Έτσι όταν ανέφερε πλέον “στη τελική του 26L για full stop” ο διάδρομος είχε ελευθερωθεί από το τελευταίο αεροσκάφος και είχε όλο τον χώρο δικό του για να αναμετρηθεί με τον rotor wind και τις όποιες αναταράξεις θα του προκαλούσε ως το πάτημα. Έβαλε την απαραίτητη διόρθωση και την στροφή προς τον άνεμο και έχασε εν τέλει την κεντρική γραμμή μόλις στα τελευταία στάδια πριν το πάτημα. Αν και την έχασε εν τέλει αρκετά είχε μία safe και αρκετά ομαλή προσγείωση αν και σε μία τέτοια πτήση, όπως είπαμε και παραπάνω, οι προσφειώσεις είναι το τελευταίο που σου μένουν.
Λίγα λεπτά αργότερα είχε ολοκληρώσει όλες τις checklists, είχε χαιρετήσει τον πύργο και πάρκαρε με τη βοήθεια του Γ.Π. που εκτελούσε χρέη Air Marshal, στη πίστα της Γενικής αεροπορίας έξω από το γραφείο της σχολής. Το debriefing κράτησε λίγο και ήταν αρκετά χαλαρό. Ο μαθητής είχε μία έκδηλη χαρά και πλέον η κούραση άρχισε να δείχνει σημάδια. Ο Γ.Π. ήταν εξ’ ίσου χαρούμενος για τον μαθητή και πλέον ανανέωσαν το ραντεβού τους για το groundschool. Μία ακόμα ζόρικη εβδομάδα αρχίζει…
