#015 – 11 προσγειώσεις ακόμα

To SX-ARA περιμένει…

Με την τελευταία και καλύτερη προσγείωση στο μυαλό του, άλλο ένα παγωμένο και σχεδόν βροχερό πρωινό, ο μαθητής ξεκίνησε για το Αεροδρόμιο των Μεγάρων. Ο ουρανός στα Νότια / Νοτιοανατολικά προάστεια ήταν σχετικά καθαρός αλλά προς τη δύση φαίνονταν κάποια σύννεφα. Στη διαδρομή έριξε και 2-3 κλεφτές ματιές μήπως ο Γ.Π. καλέσει και ακυρώσει τη πτήση αλλά τελικά πριν το καταλάβει είχε φτάσει λίγο μετά την Ελευσίνα και τα σύννεφα φαίνονταν ακίνδυνα και ο άνεμος ανύπαρκτός.

Ήρεμη εκκίνηση, τροχοδρόμιση, run up, backtrack για τον 08R όλα ήταν οκ. Σε παλαιότερες πτήσεις όλο και κάτι ξέχναγε ή δεν έλεγχε ή έκανε λάθος. Η σωστές κινήσεις του ως εκεί του έδιναν περισσότερη αυτοπεποίθηση, πράγμα το οποίο είναι καλό και χρειάζεται. Άδεια και απογείωση. Στα 500′ δεξιά στροφή, κάθετα στη πορεία του διαδρόμου μέχρι να αγγίξει τα 1000′ πόδια. Εκεί είχε περίπου περάσει και το crosswind και έστριβε τα το Νότιο επίνεμο του 08R. Ο άνεμος κυμμαίνονταν από άπνοια έως headwind 10 κόμβους. Abeam του πύργου κάνει την επικοινωνία που ζητάει touch and go και η επόμενη κλήση στη τελική. Λίγο μετά έχει φτάσει στο βασικό (base leg) και με τα flaps 1 σκάλα αρχίζει να αφήνει τα 1000 για περίπου τα 650 πόδια. Είσοδος στη τελική, ταχύτητα κολλημένη στους 70 κόμβους, διάδρομος εν όψει, επικοινωνία με τον πύργο, άδεια για touch and go και πάνω από το threshold λίγο flare. Το SX-ARA πάτησε πιο απαλά από ποτέ. Ένα ορθό και κοφτό “Μπράβο!” από τον εκπαιδευτή Γ.Π. πέρασε στην ιστορία καθώς χρειάζονταν άμεσα οι ενέργειες για το rolling take off. Flaps retrackted, Carburator heat OFF, full trhrottle και απογείωση μετά τους 65κόμβους. Αυτή η προσπάθεια ήταν καλύτερη από τη τελευταία της προηγούμενης πτήσης και εν τέλει η καλύτερη και από τις υπόλοιπες.

Ακολούθησαν άλλες 10 προσπάθειες. Βασικά η μία έγινε αποκλειστικά από τον Γ.Π. για να “ξεκουραστεί” ο μαθητής. Από τις υπόλοιπες 9, ο Γ.Π. βοήθησε στις 2. Κάποιες ήταν αρκετά …απότομες και άλλες χρειάστηκαν αρκετό διάδρομο. Σε άλλες το αεροσκάφος δεν μπορώ να πω ότι ήταν ευθυγραμμισμένο με τον διάδρομο, και σε όλες (το ομολογώ) δεν σημάδευε τα νούμερα*. Η τελευταία προσγείωση ήταν η δεύτερη καλύτερη της μέρας, και αυτό έδωσε στον μαθητή χαρά. Λίγα λεπτά μετά το SX-ARA είχε σβήσει τον κινητήρα και το debriefing των 11 προσγειώσεων έγινε αυτή τη φορά μέσα στο cockpit.

Μερικά από τα βασικά θέματα ήταν:
– Ο μαθητής δεν σημάδευε τα νούμερα
– Η ταχύτητα αρκετές φορές ήταν μεγαλύτερη με αποτέλεσμα ο μαθητής να “τρέχει” για να προλάβει καταστάσεις αντί απλά να τις περιμένει
– Ο μαθητής βιάζονταν να κάνει flare με αποτέλεσμα να χάνει τον διάδρομο ή να αργεί να τον πιάσει ή ακόμα και να κινδυνεύει να stallάρει.

Επειδή η πτήση δεν είχε μόνο αρνητικά, ένα σημαντικό συμπέρασμα ήταν ότι αφού μπόρεσε να κάνει 1 πολύ καλύ και άλλες 2 καλές, σε μόλις 12 ώρες και μόνο με ~20 συνολικές προσπάθειες, μόνο με εξάσκηση θα μπορέσει το ποσοστό των καλών προσγειώσεων να γίνει μεγαλύτερο των όχι και τόσο καλών σύντομα.